Plaża

First topic message reminder :

Piaszczysta plaża, z białym miękkim piaskiem oraz kilkoma rozłożystymi palmami, dającymi nieco przyjemnego, chłodnego cienia pośród upalnego skwaru. Na samej plaży znajdują się dwa solidne budynki - przebieralnia z prysznicami i szafkami, osobno dla pań i panów, oraz bar z pięknym tarasem, porządnie wyposażoną kuchnią i cudownym widokiem na morze. Dodatkowo z morskiego tarasu widać inne wyspy. Na plaży również znajdują się pozostałości po klasie, w której wszyscy uczestnicy się znajdowali... Choć wcześniej niewątpliwie ściany opadły, teraz pozostały jedynie ławki na piasku.
Z plaży prowadzi kamienista ścieżka wprost do domków.


MG

Na plaży pozostała grupa nieprzychylnych sobie osób oraz Xaki, który po prostu postanowił popływać, choć gardło go bolało z braku płynów a całe ciało raczej nie było skłonne do ruchu. Mimo wszystko słońce i cudowny widok powoli łagodził nieprzyjemności. Tymczasem grupa "walczących" stała, jak stała, próbując zrobić coś dalej, gdzieś pójść, może odpocząć. Aczkolwiek żadna perspektywa nie była tak kusząca, jak przywalenie Baekowi.

Czas odpisu: 23 marca

MG

Kenka wa yameteeee~! Chciałoby się wręcz krzyknąć, widząc trójkę mniej lub bardziej dogadujących się plażowiczów. W każdym razie każdemu z nich strasznie chciało się pić, a Reszce nawet zaczęło burczeć w brzuchu. Dziewczęta nie powinny się stresować, to było pewne~! Jednak rozmowa wydawała się być bardziej absorbująca.

Czas odpisu: 30 kwietnia

Baek westchnął i dotknął palcem wskazującym i kciukiem czoła. Tak... westchnięcie najlepiej oddawało istotę aktualnej sytuacji i wypowiedzi Xakiego. Głównie wypowiedzi Xakiego.-Pozwól że coś ci wytłumaczę, pchło. Gdybyś słuchał mnie z należytą uwagą i posiadał mózg, tudzież jeśli go posiadasz - używał go, to zrozumiałbyś że definicję człowieka już podałem. Bo człowiek to nie tylko ciało, ale i umysł. Nie obchodzi mnie że wyglądasz jak człowiek, skoro całe twoje zachowanie wskazuje na to że jesteś parszywym bezkręgowcem. No i co najważniejsze, nie jesteś na tyle daleko na gałęzi ewolucji, bym się dla ciebie powtarzał, zresztą obawiam się że ponownie nie zrozumiałbyś esencji człowieczeństwa.-Ależ on się produkował! Dlaczego po prostu go nie zignoruje, albo nie połamie mu kilku kości...? Pozostawała jeszcze sprawa Reszki...-Ignorancją? Nie nad interpretujesz aby moich wypowiedzi? Nie sądzę bowiem bym wykazał się ignorancją. Nie tylko dlatego że było to zbędne, ale też dlatego że nie czuje takiej potrzeby.-Odpowiedział jej spokojnie, po czym słysząc jej kolejną kwestię uśmiechnął się. Może mała wiedziała nieco więcej, niż pokazywała.-Robak znający filozofię? Nie małe to zaskoczenie, może niedługo będziecie nauczać też etyki? Chociaż to raczej nie możliwe bez kręgosłupa moralnego. A może mniej w tobie robaka, niż na początku wskazywało twoje zachowanie? Chętnie się przekonam.-Tak, to było coś w stylu komplementu, co na dłuższą metę można z przymrużeniem oka uznać było za komplement.-Duch jest ważny, ale duch to nic innego jak manifestacja umysłu i myśli. Jeśli faktycznie dbasz o dusze i masz godność i dumę, winnaś dbać o ciało. Bo stanowisz całość. Twoje ciało i dusza...-Zamilkł na moment... dłuższy moment. Za dużo gadania. W każdym razie pić mu się chce a i zjadłby coś, to też wstał z kokosem pod ręką i skierował się do baru. Odwrócił się jeszcze na chwilkę i zmierzył Xakiego i Resh wzrokiem, po czym westchnął.-Z ciebie będą ludzie, białogłowa. A ty pchło... postaraj się, to może i tobie się uda.-Odwrócił się i ruszył do baru. Tak, albo będą z nich ludzie, albo niech nie zbliżają się do Baeka...

[z/t]

Xaki zastanawiał się co dalej. Mega über istota decydująca kto jest kim, człowiekiem czy kupą gnoju odchodzi z plaży. Została jeszcze ta Reschedera, która tak samo mieszała chłopaka z błotem. No, ale cóż on też nie zostawał jej dłużny. Te głupie docinki nie były w jego stylu i nie zbyt dobrze się z tym czuł, ale jak to mówią "kiedy wejdziesz we wrony musisz krakać tak jak one". Eh tylko co zrobić dalej? Iść za Baekiem, czy może poprostu poszukać szczęścia gdzieś indziej? Nie, mag nie może się poddawać i tak łatwo odpuszczać.
- A więc jednak nie skreślasz mnie na samym początku naszej znajomości. To miłe. Tylko czy takie uczucia są godne twojemu ideałowi człowieka? Może co do filozofi życia jestem nastawiony sceptycznie, ponieważ nie da się wyznaczyć w tym kierunku żadnych granic. Nie tylko dusza i ciało są całością. Całością jest jeszcze nasze otoczenie, bo to ona w zancznym stopniu krełuje nasz światopogląd, a także ważne są w życiu autorytety i system wartości. Ale cóż co ja mała, biedna, cyrkowa pchełka moge na ten temat wiedzieć.- I poszedł z Baekiem

[Z/t]

Westchnęła. Była głodna, zmęczona i chciało jej się pić. Już dawno rzuciłaby to wszystko w cholerę i poszła coś zjeść, jednak obecność Baeka skutecznie wyrywała ją z normalnego myślenia. Miał coś w sobie, dziwne acz bardzo pociągające. Gdyby nie mówił niektórych rzeczy to by… Zrobiła coś czego potem żałowałaby całe życie. Ale na całe szczęście, nie jest taki, więc na spokojnie mogła oddychać pełną piersią.
- Nie wykonuję żadnej nadinterpretacji – odpowiedziała spokojnie.
Chciała dodać coś więcej, jednak nie mogła, ponieważ zaburczało jej w brzuchu, można śmiało powiedzieć, że bardzo, bardzo głośno. Normalna osoba spłonęłaby rumieńcem i odwróciła wzrok, jednak Reszka taka nie była. Odchrząknęła dyskretnie próbując usunąć resztki zażenowania jakie jej zostało. Każdemu się zdarza.
- Zaskoczony? Znam się też na etyce. Takie dziedziny nauki to dla mnie chleb powszedni, bez tego miałabym spore kłopoty, a tak to idzie z górki. Posiadam też kręgosłup moralny. Czy powinnam potraktować to jako komplement? – spytała bardziej siebie, odgarniając włosy na plecy. Trochę wyschły, więc nie było już tak źle. A w ubraniu Baeka czuła się bardziej swobodnie niż myślała. Dziwne, bardzo dziwne. – Duch jest wieczny, a ciało przemija trafiając do matki ziemi. Dlatego trzeba bardziej pielęgnować ducha, choć zgodzę się, że naczynie w jakim on przebywa musi być jak najbardziej zdrowe. – zamilkła. Wystarczy, zaraz nie wytrzyma. Musi coś zjeść. I wypić.
Gdy tylko zobaczyła, że Baek odchodzi to tylko poderwała głowę. Idzie za nim, jak taka malutka przylepka. Obdarzyła tylko Xakiego bardzo niechętnym spojrzeniem, po czym odrzuciła dumnie włosy na plecy i ruszyła w kierunku baru.

[z/t]

O, przyszła! Kazali przyjść, to jest. Kto normalny chce gdziekolwiek Taś? Chociaż ok, na plaży nie było co niszczysz. Piasku nie spacyfikuje. Nie mniej - stała. Tyle mogła. No i czekała. Nie bardzo wiedziała, czy ktoś jeszcze przyjdzie. Pluszaki na pewno musiały przyjść. Jak nie przyjdą, to będzie nie ok. Chociaż równie dobrze mogłyby się nie pokazywać. No nic, i tak i tak nie dobrze. Peszek. Usiadła na piasku, czekając na to, co miało tutaj się wydarzyć. Przy okazji zaczęła bawić się piaskiem. Jedyne, konstruktywne zajecie, jakie jej póki co pozostało. Brakowało tylko łopatki i wiaderka, to by może jakiś zamek z piasku zbudowała. Była zupełnie znudzona. Nie rozumiała, co tu się dzieje, a tym bardziej, po co ją tu zaciągnęły te maskotki. Byle tylko dotrwać do końca i wracać do siebie. Co oni kombinują...?

Jak można było się domyślić, prędzej czy później chłopaczek trafił na plażę, przegryzając batonika, ażeby to nie być głodnym. Czemuż to tu szedł? Czemu właściwie rozglądał się dookoła, jakby szukał powodu ich wizyty w owej lokacji? Tego nie wiedział, jednak nogi poniosły go w kierunku jedynej persony, która przyszła poza nim? Najwyraźniej, bo ostatecznie podszedł do Takary, żeby to spytać: - Et-to... Wiesz może po co mieliśmy tutaj przyjść? I em... Jestem Fin, a ty? - dopytałby tylko chłopaczek, rozglądając się po okolicy i szukając innych żywych dusz w pobliżu. Żywych lub... pluszowych?

O, nie jest sama! Oczywiście, była w towarzystwie piasku i wody, ale doszła kolejna osoba. Jak miło, nie będzie sama. Ehh... nigdy więcej obozów szkoleniowych. Przynajmniej tyle dobrego, że zamiast kupy filcu spotkała człowieka. Jedyny plus. Wstała. Odruchowo podniosła tyłek z ziemi, nie bardzo wiedząc, dlaczego, ale coś ją wewnątrz kopnęło do pokonania siły grawitacji. - Takara. - przedstawiła się krótko, przez chwilę myśląc nad odpowiedzią. Ale co tu było do myślenia? - Pojęcia nie mam. Chyba wytłumaczą, o co chodzi w tym wszystkim, nie jestem pewna. Że też nie mogli nas rzucić do jakiejś dżungli bliżej cywilizacji... - nie podobało jej się to bardzo. Szczególnie woda. Tasie nie lubią wody. A raczej do wody nic nie mają - to głębokość jest wszystkiemu winna. A to wszystko wokół nie wyglądało na szelf, aż do stałego lądu. Musieli dać radę. Jakoś. Przecież nie mogą ich trzymać w nieskończoność! Nie mniej, z tego co mówiły... czy to czasem nie było dość prawdopodobne?

Kompletnie zaspana dziewczyna, wlokąc swe ciało na zmęczonych nogach, bardzo powoli przybyła na plażę, miejsce gdzie z jakiegoś powodu miała przyjść, choć już nawet nie pamiętała z jakiego. Gdy jej oczom począł ukazywać się przyjemny widok plażowy, niemal jak z jakiegoś folderu, jej oczy nieco odzyskały wigoru, choć wciąż nie były w stanie do końca wyrwać się ze swojego zaspanego stanu. Och, dawno tak bardzo nie czuła się bez życia. Coś musiało być w tym powietrzu, bo nigdy nie miała AŻ takich problemów ze wstawaniem. Trudno.

Ktoś był już na plaży. Nawet dwie osoby. Oho... Zaspane oczy dziewczyny zogniskowały się na dwóch figurach, a już po chwili jej kończyny dolne zaczęły ciągnąć ją w tamtym kierunku. Jeszcze będąc daleko od dwójki, w której po chwili rozpoznała Takarę i poznanego wczoraj blondynka, dziewczyna uniosła rękę do góry. - Czeeeeeeeeeeeeewwww... - jej powitanie zamieniło się bardzo łatwo w długie ziewnięcie, którego nie stłumiło nawet przyłożenie ręki do ust. - Jak się wam spało...? - zapytała zmęczonym głosem, przechodząc obok nich i podchodząc do wody. Następnie kucnęła obok wody, tak że fale nie dosięgały jej butów, a gdy tylko się nieco zbliżyły zanurzyła ręce w wodzie, po to by potem chlusnąć sobie nią w twarz. Z cichym krzykiem zaskoczenia, zupełnie jakby nie spodziewała się takiego efektu, obróciła się w kierunku Finna i Takary. - Woda! Woda! Jest! Zimna! I mokra! - powiedziała. Nie była zaś może taka zimna, ale tak ją odczuła w tym momencie dziewczyna, która wpatrywała się swoimi ślepiami we wspomnianą dwójkę, kompletnie nie przejmując się tym, że ostatnie jej zdanie brzmiało nieco... nie tego.

Biegnąc truchtem na plaży pojawił się i Baek, niestety dlatego że mu kazano, a nie dlatego że chciał. Niemniej w nocy, postanowił sobie że pozwoli sobie na chwilę rozrywki i zagra w grę pluszaków. Dlatego też, postanowił wysłuchać co te, mają teraz do powiedzenia. Robactwo na plaży całkowicie zignorował, bo kto przejmował by się paroma bezkręgowcami, znajdującymi się już na plaży? Na pewno nie on. Całkowicie ignorując to społeczne ścierwo, które nie zasługiwało na jego uwagę, oparł się plecami o jedną z palm na plaży i zaczął czekać. Czekać na to, aż coś wydarzy. Robactwa nawet nie obserwował, bo niedobrze robiło mu się na widok, tych zgniłych spojrzeń. Nie mniej był uważny, nasłuchiwał oraz obserwował pobliskie otoczenie.

Ryu szedł na plażę bawiąc się z bandażem na ręki. Wiązał go staranie jak zwykle, nie za mocno, nie za słabo. Nawet nie podszedł do grupy póki tego nie załatwił, w końcu nikt nie musi wiedzieć, że ta jego łapka wygląda tak jak wygląda, nie? No właśnie. Ziewnął, po czym podszedł do reszty.
- Heloł - przywitał się z tymi, co miał się przywitać po czym przeciągnął się. Odgarnął kilka włosów spadających mu na twarzy i był w sumie gotów do dalszego działania dzisiaj. Był ciekawy co dla nich mają te zwierzaki.

Parka na boku, jakaś dziwna, krzycząca niewiasta. Para jeszcze dziwniejszych typków spod ciemnej gwiazdy. Prawdziwa akademia talentów, nie ma co. Jakoś nie miała póki co ochoty bratać się z tym pospólstwem. Mogliby ją jeszcze ugryźć, a wtedy dostałaby wścieklizny, czy innego badziewia. Zamiast tego runęła plecami na piasek. Znaczy położyła się na plaży, wpatrując się w niebo. Miała nadzieję, że żadna mewa nad nią się nie będzie pastwić w sposób mało taktowny.

I pojawiła się kolejna blondyneczka na plaży! Tylko ta w przeciwieństwie do koleżanki nie posiadała cycków, taki ból. Powoli szła do swojego miejsca docelowego czyli – jak najdalej od wszystkich, tylko żeby mieć dobre miejsce do obserwacji. Kto już był już na plaży prócz cycastej panienki? Ano Baek, ten dziwny, hejterka, wojownicza i blondynek. Idealne towarzystwo jak na razie! Niestety wczoraj zapoznany chłopak Pheam jeszcze się nie pojawił. Szkoda, miałaby idealną okazję, żeby móc go poobserwować w spokoju. Cóż, nie można mieć wszystkiego. Jeżeli ktoś na nią spojrzał, to po prostu skinęła mu głową w geście powitania. Po co wysilać się na więcej?

Chłopak szedł powoli, pewnie gdzieś na końcu grupy powłócząc przy tym nogami. Średnio podobała mu się pobudka Monolamy i był teraz w kiepskim humorze. Kiedy dotarł do końca chodnika pochylił się, żeby ściągnąć sandały, które wziął w łapki. Bose stopy zanurzył w piasku sprawdzając czy nie będzie mu w nie zimno od rana. Ale nawet jeśli to i tak butów z powrotem nie założył, nie chciało mu się. Na bosaka dołączył do pozostałych wtapiając się w tłum. Co jakiś czas mu się ziewało. Oczywiście zakrywał wtedy paszcze tylko, że za każdym razem zapominał, że trzyma w dłoni sandały i za każdym razem przykładał je sobie do twarzy. W końcu wziął przykład z jednej z dziewcząt i sam też wylądował tyłkiem w pisaku, stanie było zbyt męczące. Oby szybko pojawiła się ta głupia lama i powiedziała o co chodzi...

W końcu na plaży pojawił się Fem. W dalszym ciągu był troszkę zaspany, chociaż kąpiel trochę go pobudziła. Nie zjadł on jednak śniadania, więc nie czuł się za dobrze. Podszedł do zebranych tu ludzi i przejechał wzrokiem po ich twarzach. Wydawało się, że nikt nie wie o co chodzi... Ziewnął i stanął z boku. Widział Takare i Kirino, tak samo Ahiego... no i tą blondynkę. A także niebieskiego robaka. W każdym razie nie powiedział nic, tylko odsunął się od grupki i zapalił papierosa. A potem racząc się dymem czekał na rozwinięcie akcji.

Xaki po drodze do baru wstąpił na plaże i co dziwne zobaczył, że nie jest tu sam. Jest Baek, te babsko Reschehedera, kilku gościów, których wogóle nie znał i ci sami co go obudzili gwizdami. Mag podszedł do grupy, ale nie odezwał się do nikogo nawet słowem mimo, że bardzo ciekawiło go co się tutaj dzieje i co będzie działo się dalej.