Góry Ołowiane.

First topic message reminder :

Jest to pasmo niewielkich gór znajdujących się na północ od Kornu. Ich najwyższy szczyt mierzy 1300 m.n.p.m więc jak łatwo się domyślić nie jest to raczej wymagający teren wspinaczkowy. Góry ołowiane swoją nazwę zawdzięczają dużym pokładom ołowiu, który do dnia dzisiejszego jest wydobywany na tym terenie w znajdujących się kilku szybach. Kiedyś wydobywano go, w dużo większej ilości, ale zastosowana metoda wydobycia była na tyle nieekonomiczna, że szybko skończyła się większość tej rudy. Nazwa gór jednak pozostała. Teraz jest to głównie miejsce, gdzie znajdują się drobne osady, pola, ale także siedziby bandytów, którzy nie mają swojego miejsca w mieście. Góry w dużym stopniu porośnięte są lasami, głównie iglastymi, ale co pewien czas spotkać można również lasy mieszane. Charakterystyczną cechą tych gór są też gołoborza czy rumowiska skalne w górach nie porośnięte żadną roślinnością. Temperatura tutaj jest zwykle kilka stopni niższa niż w Kornie.

--------------------------
~MG~


Zgodnie z treścią zgłoszenia dotarliście w okolice jaskini, może częściowo wykorzystaliście do tego transport, a może całą drogę przeszliście pieszo, nie było to teraz specjalnie istotne. Podróż w nocy była po tym terenie prawie niemożliwa bez noktowizora więc prawdopodobnie jedynym logicznym wyjściem dla was było to, że pojawiliście się blisko zmierzchu. Na szczęście nie padało, było też zaskakująco ciepło. Jaskinia była ukryta między zaroślami i krzakami, ale udało wam się ją znaleźć. Wejście do jaskini było wielkości może 2x2 metry zablokowane drewnianymi, ale wzmacnianymi metalem przy zawiasach drzwiami. Przed wejściem stało dwóch mężczyzn, których wygląd przynosił na myśl pół krwi trolla. Co prawda oboje prawie na pewno byli ludźmi to mierzyli około 2.5 metra, ważyli prawdopodobnie koło 150-200 kg, mieli widoczną nadwagę. Ubrani byli w same spodnie, a ich zwisające w dół, brzydkie, owłosione męskie piersi. Nie mieli kilku zębów za to w ręce każdy z nich dzierżył maczugę, które ponabijane były gwoździami. Prawdopodobnie stanowili pierwszą ochronę do bazy złodziei. Na razie nie zostaliście zauważeni.

Jajć. Kto by się spodziewał po jajcarzu, że taki z niego killer? Mordeczka totalnie zaorał, aż Affy były w szoku! Udając kumpla umierającego facia dawny wampierz zbliżył się do swego “towarzysza”, złapał go za ramie i spróbował położyć go jakoś wygonie
- Ło kurła chłopie. Weź no połóż sie na moment - zaraz będzie lepiej, tylko ten no uważaj, urła.
Tiak. Wiedźma w dalszym ciagu odgrywała swą rolę aby nieco ulżyć umierającemu bandziorowi, czyż każdy nie chciał by spędzić swych ostatnich dni w towarzystwie bliskich? Aff w sumie nie wiedział. Nie miał nikogo liskiego już od bardzo dawna, ale przypuszczał, iż tak to właśnie musi być. W momencie gdy bandzior się położy, niezauważalnie wiedźmy skorzystajac z Piercing Shadowclaw by przebic się od boku przez czaszkę mężczyzny i zakonczyć jego cierpienie. Dopiero potem, oblizując paluszki z krwi przemieni się Mukyomu i zwróci do młodzika.
- Jejuś. A ty kto, zawodowy morderca do wynajęcia? Biedaczek nie miał szans.

~MG~

Yugata, krótko mówiąc nie zamierzała dłużej bawić się ze swoim przeciwnikiem, a zamiast tego wyprowadzić swoją najcięższą artylerię. Póki miała jedną wolną rękę użyła swojego atutowego zaklęcia w jej ofensywnej wersji, aby włożyć ją w czoło wrogowi. Ten w swojej defensywnej formie nie był wystarczająco ruchliwy, aby móc uniknąć ataku, nie był też wystarczająco twardy, aby wytrzymać taki destruktywny atak. W wyniku tego ataku twojemu przeciwnikowi rozwaliło część czaszki, a chociaż strażnik zapewne z mózgu zbyt często nie korzystał to nie mógł dalej walczyć bez niego. Szybko, bezbolesna i cicha śmierć. Uścisk od razu się zwolnił i puścił dłoń Yugaty, która zmasakrowała twarz swojego wroga.

W tym czasie druga grupa zajmowała się z kolei dobijaniem konającego wroga. Podczas, gdy Akiyama postanowił dalej się czaić i obserwować drugą walkę, to Aff postanowił do końca odgrywać swoją rolę i ulżyć wrogowi niczym dobry samarytanin.
- Umieram... Proszę... zrób to ostatni raz... włóż mi ostatni raz... - zaczął szeptać coraz ciszej umierający przeciwnik, a aktor postanowił skrycie użyć swojego zaklęcia, aby faktycznie wykończyć swojego wroga.

Tak więc obie grupy wyrobiły się mniej więcej w tym samym czasie i teraz z powrotem byliście przed wejściem do jaskini, tyle że tym razem ochroniarzy już nie było, oboje byli martwi.

Stan postaci:
Yugata: 226=295-20-8-50+9
Aki: 136=132+4
Aff: 90=100-10 (nie mogłem znaleźć informacji w profilu, ani w KP o twojej maksymalnej manie. Jeśli źle wpisałem 100 jako maksymalna mana to mnie popraw.)




//Zgodnie z opisem umiejętności faktycznie regenerujesz 9 many w ciągu jednego postu. Tyle, że zaklęcia użyłaś... no mniej więcej w 2/3 takiego czasu ile trwał ten post i w tym momencie zaczęłaś mieć ubytek w manie. Na regenerację many przeznaczyłaś około 1/3 czasu trwania postu czyli zregenerowałaś około 3 many. Tak mniej więcej wyglądały moje obliczenia. W opisie nie jest opisane jak dokładnie wygląda ta regeneracja. Czy regeneruje się ponad maksymalny limit, czy regeneruje się już w maksymalnej ilości po pierwszym ubytku z końcem postu, czy też dopiero w kolejnym zacznie się regenerować. Pozwoliłem wykonać sobie ruch pomiędzy czyli regeneruję w pierwszym poście tylko część maksymalnej many.

Gdy towarzysze do niej dołączyli, Yugata podniosła się z ciała oprych i otrzepała, zupełnie niezrażona faktem, że koleś miał ziejącą dziurę w głowie, z której sączyła się powoli krew, i brakowało mu połowy twarzy. Widywała gorsze rzeczy.
Nie była pewna, kiedy dokładnie stała się tak obojętna na śmierć i w stosunku do zabijania. Nigdy nie przyszło jej do głowy się nad tym zastanowić.
I teraz nie zamierzała tego roztrząsać.
- To co teraz? - zagadnęła dziewczyna, patrząc na przybyłych. Wnioskowała, że poradzili sobie z drugim ochroniarzem, skoro wyszli spomiędzy drzew bez uszczerbku na zdrowiu.
Zmrużyła lekko oczy i spojrzała na istotkę wątpliwego statusu, która się im nie przedstawiła.
- Może zmienisz się w jednego z nich, wejdziesz, sprawdzisz co i jak i potem nam opowiesz? - zaproponowała. Wydawało jej się to sensownym - musieli wiedzieć chociaż mniej więcej, co czekało ich w środku; jaki był układ pomieszczeń, ilu innych rzezimieszków siedziało w kryjówce. A potem... Potem pomyślą. Dużym atutem było to, że dwójka z nich mogła przyjąć wygląd tych, których zdążyli już zabić. Zawsze mogli spróbować odizolować trzeciego i zrobić to samo.

Akiyami przyjrzał się efektowi działań Yugaty i przełknął ślinę. Zdecydowanie wyglądało na to że Yugata była typem człowieka który wolał proste i sprawdzone rozwiązania. Nie chciał z nią nigdy zadrzeć. Myśl o tym że jedno uderzenie mogło doprowadzić do wypływu szarej materii z jego głowy, przyprawiał go o dreszcze. W zasadzie byli iście monstrualnym trio. Żadne z nich nawet nie mrugnęło gdy dwóch osiłków pozbawionych zostało życia. Czy to dlatego że złodzieje są źli, a zabijanie złych złodziei jest dobre? To zdecydowanie było wątpliwe moralnie stwierdzenie, ale mógł się tak pocieszać. To chyba trochę lepsze niż przyznanie się do bycia potworem... no, lepsze dla niego. Nie dla zmarłych. Panie świeć nad ich duszą czy coś.-Boli mnie na sam widok-Mruknął pod nosem dotykając skroni i patrząc na Yugatę-Jesteś pewna że nie możesz tam po prostu wejść i zamienić ich wszystkich w dżem?-Uśmiechnął się lekko, rzecz jasna żartował-Podoba mi się ten plan. Powiedz że musisz sobie łyknąć piwska czy coś-Bo jak powie że wody lub mleka, to się jeszcze nie nabiorą.

Wiedźmy w ciele wielbiciela jajek przyjrzały się Yugacie, w głowach notując aby tej to lepiej nie denerwować ...za mocno.
- Łosz cholercia. Kolejny pojeb eee... Pani Pojebka. Bez urazy, ale...
Zaczął cały czas wyglądając jak Akiyami, nagle jednak przerwał wypowiedź w pół zdania, uśmiechnął się łoboziarsko i przerzucił swój wzrok to na chłopaka to na dziewczynę. W głowie robił sobie wyliczankę. Abra kadabra, alakazam, nowe ciałko dostanie ...pan.
Wiedźmy zatrzymały swój wzrok na Mukyomu, po czym szybkim ruchem wyjęły z spodni pozłacane lustereczko, które przeistoczyło się w skalpel, który chwilę później rzucony został w stronę towarzysza by wylądować w jego cieniu.
- Skoro plan jest taki dobry, to się nim zajmij misiu, ja popilnuję Panią od mordobić.
Dodało zadowolenie wiedźmisko, a o ile wszystko zadziałało jak powinno, to Akiś powinien nabrać nieco ciałka by czasowo przeistoczyć się w zabitego przez Yugatę frajera. ...No co? Chyba nie sądziliście, że Affy faktycznie będą użyteczne?

~MG~

Tak więc chyba okazało się, że to kobieta, a nie mężczyzna i Aff była najbardziej przyzwyczajona do śmierci i to na niej stan jego przeciwnika zrobił najmniejsze wrażenie. Tak czy inaczej walka zakończyła się dość łatwo i szybko i bez żadnych ran, a cała drużyna mogła płynnie przejść do obmyślania kolejnej części planu, którą po pokonaniu strażników miała okazać się infiltracja wnętrza jaskini bandytów. Co prawda do tego zadania drużyna jednoznacznie wyznaczyła Affa, ale sam zainteresowany miał zupełnie inne podejście do tego (pewnie dlatego, że kazano mu pić piwo, a nie mleczko) i szybko i niespodziewanie wyprowadził atak, którego celem stał się Akiyama, a dokładnie jego cień. Miyomu zapewne niezbyt się tego spodziewał i nawet nie zdążył zareagować na ten błyskawiczny ruch już po chwili zmieniając się ze szczupłego młodzieńca w ważącego pewnie dwa razy więcej osiłka. Ubrania również się zmieniły na takie jakie miała wasza ofiara, na szczęście nie pozostały takie jak wcześniej na użytkownika, bo na pewno rozerwałyby się na większym Mukyomu i pokazały widok, którego z pewnością nie chcieliście dzisiaj zobaczyć. Tak więc prawdopodobnie to on dostał za zadanie zbadanie jaskini zanim reszta drużyny podąży za chłopakiem. Nic poza tym się nie zmieniło, na szczęście nikt nie wyszedł z jaskini.

Stan postaci:
Yugata: 235 = 226 + 9
Aki: 140=136+4
Aff: 90