Okolica przy letniej rezydencji Le Vion'ów

First topic message reminder :

MG

Całe wydarzenie związane z znalezieniem odpowiedniej kandydatki na żonę dla młodego Panicza, miało się odbyć w właśnie tej spokojniej okolicy, w której znajdowała się letnia rezydencja Rodziny Le Vione. Na polance niedaleko wspomnianej wyżej posiadłości wybudowano coś niecodziennego... arenę mianowicie. Przypominała ona budową miejsce w jakich odbywały się rycerskie turnieje, jednak na ten moment mogliście się jedynie domyślać co dokładnie będzie miało tam miejsce. Wedle informacji zawartych na zgłoszeniu, w pierwszej kolejności musieliście się spotkać z zleceniodawczynią, która miała na was czekać w niewielkim budyneczku, znajdującym się na zboczu drogi. Wiedzieliście mniej więcej gdzie mieliście się udać, toteż nie powinniście mieć większych problemów z dotarciem do celu.

Jeśli już dotarlibyście na miejsce i postanowiliście wejść do środka chałupki, ujżelibyście czekającą w drzwiach pokojówkę, młodą blond dziewczynę na wózku inwalidzkim w której oczach dostrzec można było zniecierpliwienie oraz parę kabin-przebieralni. Poza tym domek był pusty, nie było w nim nic, żadnego stołu, krzeseł, czy choćby lodówki. Dziewczyna siedziała cicho, czekając wpierw, aż zbiorą się wszyscy uczestnicy misji, widać nie chciała powtarzać jednej i tej samej formułki parę razy a przekazać wam wszystkie informacje i plany na raz.

(Cóż, nie miałem zbytnio pomysłu na ten pierwszy post i teraz pisze go strasznie na szybko, wybaczcie mi to proszę.)

MG

Nasi magowi grzecznie zajęli miejsce w kolejce, plusik dla nich, w końcu mogli odwalić coś dziwnego, no nie?
Dodatkowo, okazało się, że ruch w kolejce przebiega szybko i sprawnie, toteż nie musieli on czekać, zbyt długo. W jakieś dwie, trzy minuty znaleźli się przy wejściu, gdzie jakaś staruszka, niezbyt przyjaźnie nastawiona zresztą. Zwróciła się tylko do Layli, pytając o cel wizyty. Czy jest uczestniczką, czy może przybyła tylko popatrzeć. A następnie podała Kuranowi dokumenty do wypełnienia. Miał podać imię swej.. "pani", swoje, oraz Kubusia, który od jakiegoś czasu milczał. Następnie, staruszka dodała coś o zakazie wprowadzania do wewnątrz zwierząt. Niestety, wszystkie pupile, poza miśkiem Kuby musiały zostać na zewnątrz. Cóż, przepisy to przepisy. Oczywiście, zawsze można próbować przemytu, ale.. czy to nie jest trochu byt niebezpieczne? O tym powinni zdecydować sami magowie.


Po wykonaniu tych niezwykle trudnych czynności, jakim jest zapisanie swych prawdziwych, bądź też i nie imion, nasza trójka bohaterów mogła udać się za kulisy sceny. Gdzie już się wszystkie uczestniczki i ich pomocnicy przygotowywały. Wszyscy wydawali się podekscytowani, w tem rozległ się głos.
- Uwaga, uwaga~! Już za minutę oficjalnie zaczynamy naszą walkę o rękę księcia. I to jak! Bez żadnych przedłużeń, odrazu startujemy z zadaniem, które wykluczy połowę uczestniczek! Drogie panie, proszę wraz z swymi drużynami ustawić się w kolejce na scenę i obgadać z swymi lokajami strategię. Co takie będzie się działo w pierwszym zadaniu? Nikt nie wie! No doba, ja wiem! Ale dla was to tajemnica! Powiem tylko, ze będzie się liczyć wasza elegancja i umiejętności pracy w grupie! Po tej wiadomość wszyscy zaczęli ustawiać się w kolejce, powoli wychodząc na scenę, zdaje się, że misja właśnie się oficjalnie rozpoczęła.

Czas do: 19.04

Na szczęście całe zbiegowisko radosnych dzierlatek szybko przewijało się przez drzwi wejściowe. W końcu i na nich przyszedł czas. Pytania nie były zbytnio trudne. Odpowiedziała zgodnie z tym, co jej przekazała zleceniodawczyni. Ha! Dobrze, że dokumenty do wypełnienia dostał ten głupi typek. Ona pewnie zapisałaby kartkę swoimi szlaczkami. Już pomijając to, że nie potrafiłaby odczytać, co tam jest odpisane. Czasami miała więcej szczęścia niż rozumu. Właściwie to prawie zawsze.
Babka przekazała, że zwierzaki mają zakaz wstępu. Już chciała na nią naskoczyć, że to nie zwierzę tylko bóg nieba w materialnej postaci, jednak ugryzła się w język nim doszło do tragedii. Nie rzucać się w oczy! Spojrzała do pieska, pogłaskała i szepnęła coś w swoim języku. Zwierzak odszedł w sobie znanym kierunku.

Praca w grupie? To chyba już są skazani na porażkę. Choć nie muszą wcale tego wygrać, chciałaby pokazać, że ona jest tu najlepsza. Spojrzała na Kurana, mrużąc przy tym lekko oczy. Nie mógłby się jakoś zgubić w tłumie?
- Masz jakiś plan?- zapytała wielce urażonym głosem.
Dzieciaka nawet nie pytała. Traktowała go jako zwierze juczne, jak takiego osiołka, tylko o wiele przyjaźniejszej aparycji. No i nie musiała go karmić owsem~~

MG

Cóż tu dużo mówić, Layla ustawiła się w kolejce a jej lokaje, cóż... jakoś do żadnej akcji się nie palili, a szkoda. W każdym razie oni zostali za sceną, rozmyślając nad sensem istnienia szarańczy, czy o czymś równie głupim, a nasza księżniczka pustyni stała wraz zresztą kandydatek, których służba wydawała się bardziej... żywa stała tuż przy nich.
- Oto nasze wspaniałe kandydatki! Pozwólcie jednak, że przedstawię wam zasady pierwszej "zabawy"!
Prawdziwa księżniczka musi się świetnie prezentować niezależnie od sytuacji, musi być pełna gracji i elegancji. W tej konkurencji sprawdzimy czy nasz Panny posiadają te cechy! Jak? Mianowice każda z kandydatek, będzie musiała pokazać nam swój własny, zaplanowany w zaledwie pięć minut układ sceniczny, w którym oczywiście muszą wystąpić. Dla lepszych efektów powinno się wplątać w układy magię. Oczywiście, służba kandydatek może wziaść udział w układzie, jest to nawet zalecane, gdyż w ten sposób nasze Panie ukażą swe zdolności dowódcze! Wykrzyczał głos, zdaje się, że nasi magowie mieli teraz chwilę, by przemyśleć, co takiego chcieli by pokazać na scenie. A może trochę popisów to dla nich za dużo?


Termin: 23.04

Hah. No i tyle im ze współpracy zostało. Oni po prostu chyba nie chcieli z nią rozmawiać. Prychnęła pod nosem jak rozwścieczona kotka. Będzie musiała sobie sama poradzić. Co to dla niej takie proste zadanie! Przecież jako prawdziwa księżniczka, a nie podrobiona, jak zapewne reszta tutaj, cechowała się niezwykłą elegancją. Dla niej nie było to żadnym wyzwaniem. Na dodatek umiała przecież manipulować dźwiękiem.
Problemy zaczynały się, gdy Layla przypomniała sobie, że miała na sobie tę niewygodną sukienkę, która prawdopodobnie będzie krępować jej ruchy. Na dodatek odejmowała jej uroku. Przynajmniej w jej mniemaniu.
Zamierzała wystąpić jako pierwsza. Czekała na jakiś znak od organizatora. W międzyczasie postanowiła jeszcze poczekać na ewentualne sugestie od „służby”. Oczekiwanie umiliła sobie grą na lirze, której dźwięk wzmocniła na tyle, by zwrócić na siebie uwagę innych ludzi. Niech wiedzą, z kim mają do czynienia.

Kuran stał spokojnie i czekał na to co się może wydarzyć. Był ciekaw co jego nowa "koleżanka" wymyśli. W międzyczasie śmiał się pod nosem i jeśli miałby też wystąpić, to chętnie zrobiłby jej na złość i trochę poprzeszkadzał, lecz teraz ważniejsze było wykonanie misji, jak robienie na złość dziewczynie.
-Do twoich usług pani.
Rzekł ewidentnie szyderczym tonem i ukłonił się nisko. Kyo siedział sobie i śmiał się z przedstawienia swojego właściciela.
-Ja potrafię jedynie "bawić się" liśćmi, więc jeśli to może być użyteczne, to powiedz co i jak zrobić.
Rzekł z nadzieją, że już udało mu się wyprowadzić dziewczynę z równowagi. Cierpliwie teraz czekał na to co nastąpi i na to czy ona coś mu odpowie. Maska idealnie zakrywała jego twarz, więc dziewczyna nie widziała jego jakże złowieszczego wyrazu twarzy.
-A ty co umiesz chłopczyku? Może uda nam się jakoś wykorzystać twoje zdolności w tym pokazie.
Powiedział odwracając się do chłopca. Jemu nie miał nic za złe, nie to co naszej "księżniczce", więc mógł być dla niego miły.

/Przepraszam za braki odpisów, ale miałem swoje małe problemy.

MG

Niestety, Layla nie zdążyła zgłosić się jako pierwsza, ale chyba niema tego złego, co by na dobre nie wyszło. Przynajmniej spóźnialski Kuran dołączył do niej na scenie. W każdym razie jako pierwsza wystąpiła jakaś Panna lekko przy kości co to jedzeniem żonglowała. No i cóż, nie ujęła tym ani publiczności, ani tym bardziej właściciela, tego donośnego głosu, co to nie ma odwagi swej twarzy ukazać. W każdym razie jej występ trwał a zaraz po nim występować miała Panienka "Leliana", może warto było by ustalić wraz z resztą grupy plan działania? W końcu zaraz mieli dać pokaz swych talentów.

Termin: 26.04

Czy jej się wydawało, czy faktycznie traktował ją gorzej niż tego chłopczyka? Szlag by go trafił. Mógł chociaż współpracować lub choć trochę przyznać się, jaki talent posiada, bo bawić liśćmi to potrafiło się każde, nawet niedorozwinięte umysłowo, dziecko. Ale... widziała, do czego był zdolny. Może to się jakoś przyda, a w kłótnie nie warto wchodzić. Jeszcze.

Gdy usłyszała swoje nowe imię, zdenerwowała się lekko. Była praktycznie sama. Ha. Ruszyła powoli ku scenie. Nim na dobre opuściła swoich lokajów, rzekła jeszcze na odchodnym do Kurana:
- Postaraj się... proszę.
Ostatnie słowo ciężko przeszło jej przez gardło, ale może ono podziała na tego zatwardziałego gbura.

Jaki talent chciała przed ludźmi zaprezentować Layla (tudzież Leliana, jak kto woli)? Nie było to nic niezwykłego, choć przyciągało wzrok. Nie było to nic trudnego, choć mistrzostwo w tym wymagało lat pracy. Layla po prostu chciała zatańczyć, lecz nie był to taniec znany w Fiore, a na pewno nie powszechnie. Jej zamiarem było przedstawienie namiastki kultury, jaką ze sobą zabrała. I choć obecny strój się do tego średnio nadawał, zaczęła swój spektakl.

Kuran spokojnie czekał aż przyjdzie ich kolej, po czym wszedł za Layla na scenę. Musiał szybko wymyślić jak może wykorzystać swoje zdolności do tego przedstawienia. Nie lubił dziewczyny i mógłby jej trochę chociaż poutrudniać, ale teraz to nie w tym rzecz. Uprzykrzaniem życia innym zajmie się później. Kiedy Layla zaczęła tańczyć, w końcu wpadł na pomysł. Wykorzystać swoją magię do ozdobienia całego występu jakimiś wzorami z nich. Nagle kilka liści pojawiło się obok dziewczyny i zaczęły tańczyć razem z nią. Przesuwając się w rytm, wirując i zmieniając kształt w najróżniejsze piękne wzory. Wszystko najlepiej dopasowane do spektaklu w mniemaniu Kurana.

MG

Dziewczyna postanowiła zatańczyć, niby nie było to nic specjalnego, jednak sam taniec był dość egzotyczny, to też publiczności się podobał. Jednak brak muzyki, troszku źle oddziaływał na odbiór pokazu przez publiczność. Tańczące listki, owszem mogły się podobać, jednak stojący jak kołek mężczyzna w masce, które je kontrolował no.. już nie. Wszak ani bioderkami nie pogubiła, ani nic,a miejsce na środku sceny zajmował, co dobrym pomysłem nie było.

W każdym razie nasi magowie zasłużyli na drobne oklaski, niestety, niektóre z następnych kandydatek przebiły ich występ. Jedna z grup również zaprezentowała pokaz taneczny, wzbogacony dodatkowo o ładną synchronizację, oraz sztuczne ognie.

Po parunastu minutach nadszedł czas na ogłoszenie wyników. Grupa "Leliany" zajęła piąte miejsce, nie zasługując jednak an punkty. No ale została zakwalifikowana do kolejnej konkurencji. Która okazała się być... walkami drużynowymi. "Bo prawdziwa księżniczka musi mieć siłę, by chronić królewską rodzinę."

Na razie zostaliście odesłani za scenę, gdyż technicy musieli przygotować wszystko na następna konkurencję. Jednak wiedzieliście na czym będzie ona polegać, warto by się przygotować, może coś ustalić?

Czas do: 5 Maja. Wieczorem

Jak to piąte miejsce? PIĄTE? To chyba jakiś żart! Przecież dobrze jej poszło! Ach! Jej tak, ale ten gbur wszystko popsuł, bo żadnego z niego pożytku nie było. Pięknie wyglądałaby i bez tych liści. Mógł zamiast tego gdzieś się skryć i zacząć grać. Nawet jak nie umiał ona zadbałaby, by to wszystko brzmiało ZNOŚNIE, bo on na pewno nie umiał grać.

Nie było czasu na boczenie się, bo zapędzili ich jak jakieś stado wielbłądów znowu za scenę. Walki podobały się jakoś bardziej Layli. Na pewno tego ten idiota nie spartaczy.
- Co umiesz?- po czym bez zbędnych ceregieli dodała.- My wywołujemy trzęsienia ziemi swym królewskim chodem.
To brzmiało bardzo dostojnie. Swoją drogą trudno było nie zauważyć, że księżniczka jest aktualnie nie w humorze. Przestała się uśmiechać, a każde słowa wymawiała z wyraźnym żalem. Lubiła wygrywać a tu nagle nie może! Przez jakiegoś idiotę!

Mężczyzna podchodził do wszystkiego co się działo bez najmniejszych emocji. Maska dodatkowo nie ukazywała jego grobowej miny, a czerń jej oczodołów mogła wzbudzać nawet strach. Na słowa dziewczyny wybuchł śmiechem.
-Królewskim chodem?
Przy tych słowach zaśmiał się jeszcze głośniej.
-Chyba wielbłąda, bo bardziej to mi przypomina.
Kuran nie mógł już sobie darować tej swojej dozy sarkazmy i złośliwości.
-Jak panienka przestanie się tak wywyższać i pokazywać jaka ona to niecudowna, wtedy porozmawiamy. Bo mam już dość takich rozpuszczonych dziewczynek, które zawsze wszystko dostawały i od tego poprzestawiała się im w tych puściutkich, maleńkich i kruchutkich główkach.
Rzucił już poddenerwowany cała dziewczyną, która nade wszystko go irytowała. W tej chwili chciał jej już strzaskać czaszkę i pójść do domu. Kyo patrzył szyderczo na dziewczynę i uśmiechał się pod nosem. Kuran zaś poprawił broń i strój gotowy na jakąś walkę.

(Wybaczcie miałem dłuższą nieobecność)

MG

Zamiast współpracować i przygotować się razem do zadania, nasza dwójka wolała powskakiwać sobie do gardeł, cóż przynajmniej nie dosłownie, jeszcze. W całym tym zamieszaniu nie zauważyli jak pod ich nogami pojawiły się dziwne runy, które puf. teleportowały ich na środek sceny, która znów wyglądała inaczej. Tak... cała scena zmieniła się w jeden ring-klatkę. O wymiarach 10x10 metrów. W jednym rogu stali nasi zdezorientowani magowie, cóż nic dziwnego, w koncu ot tak z zadka tereportowali och, nawet nie pytając o zdanie, a w drugim ich przeciwnicy. Młoda, na oko 20 letnia kobieta, ubranna w raczej nie sprzyjającą w walce suknię wieczorową i starszy dżentelmen dzierżący w dłoniach sporych gabarytów młot bojowy.
- Oto zaczynamy proszę państwo! Pierwsza walka odbędzie się pomiędzy Lelianą Vionę a Esmeraldą De Pucy! Zapraszam na widowisko! Wykrzyczał głos, po czym wokoło rozległ się gong. Przeciwnicy chyba czekali na ruch naszych magów, gdyż przeszli do podstawowej postawy obronnej...

czas do 24.05

Zamiast wspólnie walczyć nasi magowie woleli kłócić się miedzy sobą, tak się w to wciągnęli, ze nawet nie zauważyli jak dostali po mordzie i przegrali. Cóż, stali się pośmiewiskiem, a i z turnieju wylecieli, nie mając nawet szans zobaczyć sygnału. Tak to dzięki wewnętrznym kłótnia drużyny, ksieżniczka i ksiąze nie żyli długo i szczęśliwe, gdyż ta została zapomniana a królewicz ożenił się z flądrą co to naszej parce dała ostro po pysku....



Z wiadomego powodu, misja niezaliczona.