Wieża Zegarowa

First topic message reminder :

Gdzieś pośrodku miasta stoi wieża zegarowa, którą widać prawie z każdego miejsca w Oak. Jest stara, kiedyś służyła jako wieża obronna, jednak niedawno przerobiono ją i odrestaurowano. Od tamtej pory, wielu ludzi przyjeżdża, aby ją oglądać, ze względu na ciekawą animację, która odgrywana jest przez stalowe figurki codziennie o 12:00. Jest prostokątna, wykonana prawie w całości z kamienia, z licznymi oknami. Na samym jej szczycie znajduje się zegar, którego wskazówki oraz liczby na tarczy mienią się złotem.


Władze miasta z ulgą przyjęły informację o tym, że do misji zgłosiła się aż dwójka magów. Naprawdę zależało im na szybkiej naprawie zegara, nie tylko ze względu na turystów. W każdym razie wysłano wiadomość zwrotną z informacjami, że magowie mają stawić się o godzinie 10:00 pod wieżą, gdzie będzie czekał na nich Zegarmistrz. Dodano również mapkę, jak trafić na wyznaczone miejsce, chociaż Wieża była tak charakterystycznym punktem, że nawet dziecko potrafiło by tam bez problemu dojść. Wrzucono nawet zdjęcie Zegarmistrza, aby nie zaszła żadna pomyłka. Mijały dni, aż w końcu nadszedł upragniony czas przybycia magów. Słońce skrywało się za szarymi chmurami. Był raczej ponury dzień, wiał lekki wiatr, który przynosił ze sobą za powieść nadciągającego deszczu. Zegarmistrz stał oparty o pobliski budynek i grzebał w jakimś dziwnym mechanizmie. Prawą ręką trzymał przedmiot, zaś lewą przekręcał coś przy pomocy śrubokręta. Raz po raz rozglądał się, w poszukiwaniu magów. Pod wieżą kręciło się sporo ludzi, jednak większość odchodziło po chwili z niezadowolonymi minami. No cóż, zegar dalej nie działał. Po ulicy przebiegły dwa psy. Jeden z nich szczekał dziwnie, co bardziej przypominało wołanie "Adam! Adam!", niż "Hau! Hau!". Ale nikt się temu jakoś nie dziwił. Ludzie kręcili tylko głowami i odchodzili.

Czas na odpis:
17-02 godzina 18:00

MG:

Alex użył swojej pwmki i szybko zdał sobie sprawę, dlaczego był to zły pomysł. Najpierw nie było żadnej reakcji, jednak dosłownie po sekundzie, pole wdało się w rezonans z jakąś inną, niewidzialną dla demona siłą, powodując drgania eternano i wywołując ból głowy chłopaka. Przez zakłócenia pola, dostawał ogromną ilość sprzecznych informacji, których wręcz nie nadążał interpretować. Szybko jednak wszystko się uspokoiło, pozostawiając Alexa z szumem w uszach.
-Już rozumiesz? Użyłeś słabego zaklęcia, kiedy Gwiazda wytwarza swoje własne, o wiele silniejsze.-pośpieszyła z wyjaśnieniem Nene.

Kiara miała jednak własne problemy. Kontrolowanie energii pobieranej z różnych kończyn na raz nie było wcale tak łatwo jak się mogło wydawać. Sięganie po kolei kończyło się na tym, że zanim sięgnęła po energie z nogi, cześć mocy z ramion zdążyła się rozproszyć. Kiara szybko zdała sobie sprawę z tego, jak dużo eternano marnuje się tylko dlatego, że podczas zaklęcia rozprasza się w atmosferze. Gdyby udało jej się nad tym zapanować, pewnie pozwoliłoby jej to na zmniejszenie kosztów przywoływania demonów. W końcu udało jej się zebrać kilka punktów, ale Alex kichnął i ten nagły dźwięk przerywający ciszę, rozproszył Kiare do takiego stopnia, że energia wróciła na swoje miejsce. Nene wydawała się być jednak zadowolona.
-Próbuj dalej, dobrze Ci idzie.-pochwaliła ją.

No i to tak jakby demona elektryczności walnęła elektryczność. Jego własne zaklęcie stwierdziło, że jednak Alex był złym chłopczykiem i powinien dostać po dupci. Ale i tak bywa w życiu, szczególnie wiekowym życiu. Skrzywił się jednak i wzruszył ramionami. Nie chciał dziewczynie przeszkadzać na razie, więc powstrzymał się od komentarza. Jednak chyba cząsteczki Ethernano stwierdziły, że sprawią, że kichnie, więc kichnął... Ewentualnie ma alergię na tego kwiatka. Kiarcia więc przestała na chwile, a on mógł powiedzieć, co wręcz musiał powiedzieć. - Więc teraz wszystko zależy od Kiarzycy, w końcu się do czegoś przyda. Ta pokazała mu język i zamknęła oczy. Jak nigdy mogła mieć go po prostu gdzieś. Miała pomysł, miała plan, miała możliwość. Rodzice jakby byli bardziej kochani byliby dumni z dziewczynki. Liczyła się teraz magia. Urodziła się z tym, księgi wybudziły umiejętności, a ona musi je szlifować. Ciało jej jest naczyniem, a dobre naczynie nie przecieka. Dopóki nie musi uwalniać zaklęcia poza ciałem może oszczędzić MM, a do paktu nie musi tego robić. Więc pewnie wyszłoby tak, że mogłaby po mniejszych stratach zdobywać przyjaciół. Jednak tyle z teorii, trzeba testować praktykę. Najtrafniejszym porównaniem byłoby w tej chwili starań dziewczyny do czekoladowego Mikołaja. Pierwsza warstwa, może i niczego, ale tutaj normalnej, ciągłej mocy magicznej płynącej z jej zbiornika po całym ciele. Później uwaga uwaga, jakby pusta przestrzeń. Na tej pustej przestrzeni zaczęły po kolei pojawiać się punkty pobierane systematycznie z całego ciała. Ostatnią i chyba najważniejszą warstwą w tym przypadku to "szkło". Warstwa skóry, warstwa mentalna oddzielająca ciało, od atmosfery. I ona była teraz tu najważniejsza. Na gromadzenie energii miała czas, ale po co jej ona skoro zaraz miałaby uciec? Otóż nie da jej, nie pozwoli. Dopiero jak będzie miała już odpowiednią ilość zacznie transportować ją powoli i stabilnie do oczu. Przećwiczy utrzymanie w oczach i skórę jako naczynie. Zbieranie naraz i transport za chwilę, musi najpierw nauczyć się ewidentnych podstaw.

Craig wyglądał dnia dzisiejszego jak zombie. Snuł się od budynku do budynku, poszukując jakiegokolwiek spożywczaka, by zaspokoić swoje żądze posiadania chrupek ryżowych. Oczywiście nie to było powodem tego, jak wyglądał, a był nim niemiłosierny kac. Kiedy wrócił z misji, ciesząc się całkiem dobrze wyglądającym zasobem klejnotów, od razu ruszył do baru. Niestety, umiar nie był jego mocną stroną, a po opuszczeniu Pergrande, alkohol stał mu się bliższy niż wcześniej. Ani się obejrzał, a zalał się w trupa. Teraz cierpiał niewyobrażalne katusze, spowodowane tylko i wyłącznie własną głupotą.
Niebieskowłosy nawet nie zauważył, kiedy dotarł pod mury wieży zegarowej. Tam po prostu usiadł ze zmęczenia i zaczął użalać się nad swoją przeszłością... Wspominając Zoranę, znowu chciał uciec do nieświata, by wyżyć swoją agresję spowodowaną smutkiem na żyjących tam demonach. Pytanie tylko, czy powinien. Czy w tym stanie da radę myśleć racjonalnie i wygrywać?

MG:

Kiara miała swoje własne problemy, więc nie przejęła się Alexem, tylko powróciła do treningu. W tym czasie Nene wyciągnęła z torby jakieś fiolki i zaczęła mieszać ich zawartość, uważnie dobierając odpowiednie ilości. Dziewczyna miała plan i zamierzała go wykonać. Wizualizacja faktycznie pomagała, jednak Kiara zdała sobie sprawę, jak trudne jest utrzymanie "szczelności" organizmu. Udawało jej się to, ale kiedy tylko zaczynała przemieszczać energie do oczu, jej "osłona" chwiała się i zaczynała przeciekać. Jednak i tak udało jej się to w znacznym stopniu, więc kiedy otworzyła znowu oczy, widziała cząsteczki eternano błąkające się po okolicy. Nene spojrzała na Kiarę i uśmiechnęła się szeroko.
-No, no. Brawo. Teraz rozejrzyj się za kwiatem.
Gwiazda okazała się być piękniejsza niż się mogło wydawać. Ale może to kwestia eternano? Podstawa faktycznie przypominała rozgwiazdę, jednak z jej środka wyrastało coś w rodzaju jasnoniebieskiego kryształu, który odbijał cząsteczki eternano i błyszczał jasno, jak gdyby chciał dać Kiarze znać, że tu jest. Ciekawe dlaczego wcześniej go nie zauważyła? Kwiat znajdował się tuż obok jakiegoś mężczyzny, który właśnie chwiejnym krokiem dotarł do murów wieży i ciężko usiadł na ziemi. Kiedy Kiara przeniosła na niego wzrok, zobaczyła że jego aura jest... Trudna do opisania. Kolory nie były stabilne, często zmieniały się, wahając się pomiędzy szkarłatem, akwamaryną, szarym oraz czarnym. Jednak większość jego aury była po prostu ciemna jak noc. W dodatku zdała sobie sprawę, że ten człowiek... prawdopodobnie był demonem. Nie wiedziała tego na pewno, ponieważ z jednej strony wyczuwała od niego coś demonicznego, ale z drugiej strony nie do końca. Może był półdemonem? Nene zacmokała z dezaprobata, widząc pijanego Craiga.
-Tak wczesna pora, a ten już ledwo przytomny.-skomentowała, powoli idąc w jego kierunku i wyjmując z kieszeni jakiś eliksir. Podeszłą do niego i podała mu mała fiolkę z zieloną substancją.
-Masz, wypij to i zjeżdżaj mi stąd.-mrukneła, pochylając się nad nim i świecąc swoimi obfitym biustem, który świetnie było widać przez rozpięta koszulę.

Udawało się, wizualizacja naprawdę pomogła Ivashkov w wyznaczonym jej zadaniu. Kiedy myślała, że sama pomoc i stanie się silniejszą będzie odpowiednią nagrodą za pomoc, mocno się myliła. Kwiat był jeszcze piękniejszy niż najwspanialsze rzeczy, które do tej pory widziała, a widziała ich już mnóstwo. Chwilkę cieszyła swoje oczy tym pięknem, by utwardzić obraz rozgwiazdy w swym umyśle. Te wydarzenie było dla niej bardzo ważnym przeżyciem, w końcu pierwszy i pewnie ostatni raz widzi Gwiazdę Sylwenosa. Nie mogła zdawać sobie sprawy z jej ewentualnej potęgi, za to wygląd doceniała bardzo. Teraz inne rzeczy będą nikłą, szarą poświatą aktualnego widoku. - Co mam z nim zrobić? Czy już ty się Nene zajmiesz? Jest koło tego chłopaka. Po tych słowach swoją uwagę przelała na Craiga. - Masz aurę podobną do Alexa, tylko jeszcze szkarłatną i szarą. Kim jesteś? Albo czym tak dla formalności. Mówiła zaciekawiona. Miał niebieskie włosy jak jej demon, ogólnie był uroczy, ale nie wydawał się człowiekiem. Jeszcze nie spotkała demona nie przyzwanego przez nią, szczególnie kogoś, kto wygląda jak półdemon. Jak na polecenie jej obrońca spojrzał na powód zaabsorbowania wszystkich. Zareagował całym.. Całą obojętnością. Nieco się martwił skoro daje od niego demonem, demony są złe. Rzadko kiedy spotka się neutralnego, bądź po prostu dobrego osobnika. Był gotowy w każdej chwili rzucić się na pijaczynę jeżeli stwierdziłby zagrożenie dla Kiary. Ta jednak najpierw chciała zamknąć kwestię kwiatu, później dowiedzieć się czegoś o nieznajomym. Jej oczka błyszczały z podekscytowania. Może, może dowie się czegoś więcej o demonach? Pozna nowe, ciekawe rzeczy? Albo może uczyni z jego nowego osobnika do paktu. Tyle możliwości, niewiadomych, a wszystko miało się pewnie niebawem rozwiać. Taką przynajmniej miała nadzieję.

Craig podniósł jedną powiekę, słysząc poruszenie obok niego. Ból głowy leciutko dokazywał, dlatego na twarzy Niebieskowłosego pojawił się lekki grymas, gdy zakłócono jego wypoczynek.
Niedaleko kręciła się jakaś grupka, widocznie czegoś szukając. Udając, że nadal odpoczywa, Craig czekał na dalszy rozwój wypadków no i w końcu się doczekał. Gdy ponownie otworzył ślepia, zobaczył coś, co go miło zaskoczyło, bo pierwsze co mu się rzuciło w oczy, to obfity biust. Powoli przesunął wzrok wyżej i zauważył niezbyt zadowoloną twarz właścicielki owych dorodnych kokosów.
-Dla Ciebie wszystko, Słonko- zażartował Craig -ale nie tym razem... Nie jestem pijany. Fakt, nieprzytomny owszem, ale nie pijany...-
Chłopak wstał i chciał pójść dalej w swoją stronę, gdyż chwila odpoczynku dała mu wystarczająco sił, ale zatrzymały go w miejscu słowa dziewczyny... Obrócił się do niej i przeszył ją spojrzeniem.
-Co powiedziałaś?- zapytał zdziwiony -Chcesz mi powiedzieć, że ten chłopczyk jest demonem?- Craig się roześmiał, a na jego twarzy było widać szczere ubawienie -Od kiedy demony stały się takie... ludzkie? Dobre sobie- mówiąc to, oczy Craiga na chwile stały się całe czarne, by po chwili znowu przyjąć zwykłą formę i błękitną barwę.
-Lepiej uważaj i nie baw się ogniem, bo się sparzysz- niewiele osób posiadało wystarczającą moc, by ujarzmić te przerażające stworzenia, jakimi były demony. A jeśli ta dziewczyna miała w swoim posiadaniu tego całego Alexa, nawet jeśli wyglądał na słabego, była osobą na tyle interesującą, że Craig jeszcze nie odszedł. Mimo nagany i pouczenia, chłopak czuł, że w przyszłości mogłaby osiągnąć jeszcze więcej...

MG:

Nene nie lubiła, jak ją ignorowano, więc nie spodobało jej się zachowanie Craiga. Ona mu tu proponuje pomocny eliksir, a ten nawet go od niej nie wziął. Zrobiła obrażoną minę i rzuciła fiolką o ziemię. Ta rozbiła się, a jej zawartość wyparowała z duża szybkością. Założyła ramiona na piersi, dodatkowo podkreślając wielkość swojego biustu i zrobiła nie zadowoloną minę. Ale nie miała na to czasu. Musiała działać szybko, bo zaraz Gwiazda postanowi zmienić miejsce pobytu i znowu będzie trzeba jej długo szukać.
-Musisz go podnieść Kiarciu. Do tego będziesz potrzebowała skumulować energie w dłoniach. Ale uważaj. Za duża ilość mocy zniszczy kwiat... zaś za mała nie pozwoli Ci na dotknięcie go. W dodatku będzie trochę trudniej, będziesz się przy tym poruszać, a wtedy utrzymywanie mocy w dłoniach stanie się upierdliwe. Ale pomogę Ci przy tym.... Będę twoim... bezpiecznikiem.-powiedziała po czym przytuliła ją od tyłu, rozpłaszczając swoje cycki na jej plecach. Wyciągnęła jeszcze rękę i wręczyła jej słoik.-Włożysz kwiat do tego.
A Craig miał na razie swoje własne problemy, ale Nene to nie obchodziło. Chociaż była trochę ciekawa, jak zareaguje na tą zaczepkę demon Kiary.

Dostała kolejne polecenie, więc Craig musiał chwilę poczekać. - Zaraz dokończymy rozmowę. Wierzyła, że da radę to zrobić. Mimo iż utrzymanie mocy magicznej w oczach było ciężkie, miała uczucie pewności, że poradzi sobie w jego zrywaniu. Dlaczego sama Nene tego nie zrobi, dziewczynka nie wiedziała. Nie miała czasu też się jej o to pytać, gdyż aktualnie dobrze radziła sobie z ethernano i nie chciała się rozkojarzyć.
Wypowiedź króliczki spowodowała, że dziewczyna poczuła ciepło na serduszku, tak samo gdy została przytulona. Wzięła słoik do ręki i głośno przełknęła ślinę. Takie mięciusie, takie duże i milusie. Nawet dla Ivashkov posiadanie rozpłaszczonych króliczych piersi jest dekoncentrujące. W końcu takie aww, tylko tulić. Gdy zdała sobie sprawę o czym myślała na jej twarzy wypełzł czerwony rumieniec. Szybko odwróciła wzrok do Gwiazdy, przywołując jak wcześniej moc magiczną. Tylko tym razem nie do oczu, a do rąk. Znowu stała się wielowarstwową Kiarzycą. Pierwszy był pojemnik mocy magicznej, potem trochę wolnej przestrzeni, którą transportowała ona moc magiczną. Przedostatnią warstwą była zebrana MM na potrzeby zerwania kwiatu, a ostatnią skóra, która miała być naczyniem. Tak więc wyobrażając siebie Kiara zapomniała o cyckach na jej plecach, może kiedy indziej sobie je pomaca i podekscytuje się. Powoli czerpała najpierw z nóg i zaczęła proces zrywania, mianowicie zbliżała swoją dłoń, powoli i ostrożnie do kwiatu. Podczas tego wszystkiego będzie analizować ruchy Ethernano, a także szczelność naczynia. Później, gdy będzie miała dotknąć kwiatu delikatnie zwiększy ilość mocy magicznej, by nie tyle dał się jej zbliżyć, o ile dotknąć i zerwać. Zrobi to wszystko powoli i dokładnie. O ile jej się to uda nie tracąc swojej koncentracji zerwie go, by po chwili włożyć do słoiczka.

Tymczasem Alex był zajęty nowym gościem, który chyba kłopotów szukał. Że niby ten typek wiedział więcej o demonach od samego demona? Dobre sobie. Te wyrażenie dźwięczało w głowie chłopaka i potęgowało jego zirytowanie. - Dzieciaku, gdy będziesz miał tyle lat co ja przestaniesz zwracać uwagę na takie rzeczy jak wygląd. Poza tym zostałem tu przyzwany przez nią, więc dla niej będę tak wyglądać. Powiedział lodowatym głosem. Czy on też ma dać pokaz swoich "przerażających" umiejętności? Chyba tak, więc weźmie kastet i pokazując jaki to on okrutny, potworny demon, skaleczy sobie policzek, by tamten gówniarz zdał sobie sprawę, że nie tylko on ma czarne bajery. Następnie użyje 9 PWM , by w sumie szybciej sobie to zaleczyć. Będzie twardy, postara się, by na jego twarzy nie widać było bólu, ani tym bardziej wydać z siebie dźwięku z bólu, o nie, nie.

Craig uśmiechnął się od ucha do ucha, widząc, jak temperamentna jest Królicza kobitka. Chłopak zrobił skruszoną minę i spojrzał na nią. Chociaż zielona mikstura, która wyparowała z sykiem nie wyglądała zbyt dobrze, ba, przywodziła co najwyżej fiolkę śmiercionośnego jadu, chłopak postanowił się zabawić.
-Słonko, nie bądź zła, wiesz, mam po prostu uczulenie na zielony-
Niebieskowłosy jednak westchnął. Królik zajął się już czymś innym, a jemu pozostało się wycofać. Wcześniej jednak chciał chociaż trochę podroczyć się z ludźmi, którzy go bezczelnie zaczepili, kiedy odpoczywał.
Kiedy zobaczył tego słodziutkiego demona, który robi sobie krzywdę, Craig zrobił przerażone oczy i szybko krzyknął do dziewczyny, która wydawała się być jego panią.
-Jezu Chryste, szybko, rzuć natychmiast to co robisz! Twój chłoptaś zaraz się wykrwawi! Musisz go ratować!- cóż, miał nadzieję, że rozproszy to trochę Granatowowłosą, bo odwieczne prawo mówiło. "Kto przeszkadza leniom w odpoczynku, grzech jego jest wielki i karę za to otrzymać musi". Czy coś takiego. Tak czy siak, było to odwieczne prawo Craiga, a grupka wydawała się być skupiona na czymś bardzo dla nich ważnym.
-Powinnaś trzymać swojego pieska na smyczy, bo jeszcze zrobi sobie większą krzywdę- powiedział Niebieskowłosy z lekkim rozeźleniem w głosie.
Chłopak odwrócił się od grupki i ruszył w stronę pobliskiej ławki, bo w kieszeni płaszcza znalazł ostatnią paczkę chrupek, którą miał zamiar spałaszować na osobności.
-Jezu, co te dzieci w dzisiejszych czasach sobie robią. Chodzą z kastetami, tną się... Pewnie jeszcze piją po krzakach i palą majeranek-
Paczka, którą Craig otworzył, była jednak na tyle mała, że zanim doszedł do ławki, zdążył ją całą opróżnić. Usiadł więc tylko, rozłożył się i odchylił głowę do tyłu, kontemplując niebo i przypominając sobie czasy, kiedy zwykł je oglądać z Zoraną.

MG:

Kiara, chociaż trochę zdezorientowana przez cycki na jej plecach, próbowała wykonać zadanie, które jej powierzono. Chociaż z założenia sprawa miała być już banalna, zdała sobie sprawę z tego, że to będzie o wiele trudniejsze, niż wcześniejsze akcje, tak jak mówiła Nene. Musiała pamiętać o zbyt wielu rzeczach na raz... Zabrać odpowiednią ilość mocy z nóg, aby się nie wywalić, potem z reszty ciała, tak aby to nie cierpiało, oraz przesłać wszystko do rąk, pamiętając przy tym o zatrzymaniu "przecieków". Dodatkowym problemem było utrzymanie energii w miejscu, kiedy musiała poruszać ciałem. A cycki Nene nie pomagały. Jej ciepło było dekoncentrujące... W dodatku ten nowy koleś coś krzyczał i ciężko się było dziewczynie skupić. Nagle energia zgromadzona w dłoniach była tak duża, że zaczęła rezonować z energią kwiata i wtedy właśnie Nene mruknęła coś i uszczypnęła dziewczynę w bok, po czym moc Kiary rozpłynęła się z powrotem po całym ciele.
-Właśnie prawie zniszczyłaś kwiat. Skoncentruj się.-mruknęła Nene.-Próbuj dalej, ale mam nadzieję, że ten twój chłoptaś zajmie się tamtym chamem.-dodała po chwili.

Tymczasem Craig i Alex bawili się w "Kto jest większym Złodupcem, wersja dla Gimnazjalistów". Bawili się przednio i pewnie wszystko skończyłoby się karuzelą śmiechu, jednak kiedy Ci skończyli swoje wywody, pojawił się ktoś niespodziewany.
-HAHAHAHAHHAHAHA!-rozległ się nagle rechot jakiejś kobiety. Jego źródłem była tarzająca się po ziemi, trzymając się za brzuch blondynka, która wyraźnie rozbawiona była zachowaniem dwóch samców alfa. -HAHAHA! Jeżu, powiedział dzieci? Haha! Nazwał Cie dzieckiem! Nazwał dzieckiem demona, który istnieje dłużej niż to królestwo! Ile masz lat chłopaczku? 20? My sobie drzemkę ucinamy na tyle lat! Haha!-śmiała się, cała czerwona na twarzy. Była ubrana w czarny skórzany strój jednoczęściowy ubabrany w niektórych miejscach krwią, zaś z tyłu spodni wystawał jej gruby ogon, zakończony ostrym szpikulcem. Z jej pleców wystawało coś w rodzaju skrzydeł, były jednak małe i nie wyglądały imponująco. Zaś na czole jeden, mały róg.-A ty Taranises dajesz się tak pomiatać byle śmiertelnikowi? Ładnie zmiękłeś na stare lata..-dodała, po czym w końcu przestała tarzać się po ziemi i szybkim ruchem znalazła się na nogach, po czym wyciągnęła z kieszeni notes.-No dobra, to tak... Taranises w postaci dziecka, znaleziony. No i jakiś głupi pogromca demonów...-spojrzała znad notesu na Craiga.-Możesz powiedzieć jak masz na imię? Nie lubię nieścisłości.-dodała, puszczając oko do chłopaka. Znajdowała się jakieś 5 metrów od obu złodupców. Craig miał dodatkowy problem, ponieważ chyba zapomniał, że miał kaca i otworzył chrupki... to zaś przypomniało mu, że bolał go brzuch. Od razu odechciało mu się jeść.

Starała dać z siebie wszystko, by pomóc Nene i zasłużyć na jej pomoc. W końcu lepiej jej zapanować nad Ethernano niż przeżywać tygodnie ćwiczeń fizycznych, by jej organizm był w stanie więcej coś z siebie wykrzesać. Jednak cycki, takie mięciusie i fajne. Jeszcze ten nieznajomy coś krzyczał, jedyne co z tego zrozumiała Jezu Chryste, bo potem już miała poważniejsze problemy. Będzie musiała się go później wypytać co wie na temat biblii, że używa takich sformuowań. Z tego co pamiętała ta religia nie pochodziła z tego świata, więc skąd on je zna? Jeszcze ciekawszy się wydał, ale to później.

Jej zadaniem było zerwanie kwiatu, a pomimo pierwszych prób z skupieniem mocy, to omal nie zniszczyła go. Króliczka w porę zareagowała, ale dosyć brutalnie, bo uszczypnięcie zabolało delikatną skórę Kiarci. Ta w tej samej chwili "puściła" MM, by wróciły na swoje miejsce, bądź wydostały się na zewnątrz. - Prze-przepraszam! Teraz dam radę! Wydukała zawstydzona oblewając się różem na policzkach. Da radę! Da! Dlatego będzie miała wywalone na cycki, wywalone na Craiga, wszystko w swojej kolejności, a priorytetem teraz była gwiazda. Dlatego skoncentruje się tylko na mocy magicznej i kwiecie. Powoli, nie śpiesząc się zacznie robić to samo co wcześniej. Jej ciało było pojemnikiem, z którego ethernano uciec nie powinno. Później zbieranie mocy magicznej, najpierw jak zwykle z nóg i powolne przesyłanie do rąk, by nagromadzić tego na razie minimalną ilość. Jak uda jej się to, zaprzestanie przez chwilę poboru mocy, by utrzymać już będącą w rękach podczas ruchu. Gdy będzie już na tyle blisko, by zerwać kwiat, zacznie robić to powoli, delikatnie i dokładnie. Jeżeli będzie za słabo, by go zerwać, zbierze dosłownie po kilka punktów równomiernie z ciała. Na ten czas znieruchomieje, by nie wytracić mocy, a tą w spokoju przeprowadzić do dłoni. Gdy ilość MM w dłoniach będzie wystarczająca, Kiara zaprzestanie poboru z ciała przejdzie do pełnej koncentracji nad dłoniami i kwiatem. Powolnym ruchem dotknie kwiatka i zerwie go uważając, by jej skóra była szczelna. Jeżeli jej się uda, równie powoli przeniesie go do słoiczka od Nene.

W tym czasie Alex miał troszkę inną rozrywkę. Chciał pokazać swoją demoniczność, ale bardzo mu nie pykło. Szkoda gadać. - Krzywdę to mogę zrobić Tobie. Nie wiem czy jesteś na tyle delikatny, że cię to rusza, bo dla mnie to nic, nie takie rany się miało. Zdążył dogryźć niebieskowłosemu. Rozległ się śmiech, ale to nikt od nich się nie śmiał. Jakaś nowa, randomowa kobitka wbiła do ich małej gierki o dominację i chyba wygrała. Przypau, przypau. Tarzała się, dosłonie tarzała się ze śmiechu. Demonik patrzył dużymi oczami co się tutaj odjaniepawla. Jednak na początku ganiła tego puszydupka, więc Alek był zadowolony. Dopiero później na wspomnienie, że zmiękł westchnął. - Długo by opowiadać. Nie kojarzę cię. Zauważył mając nadzieje, że śmieszka nieznajoma się przedstawi. Była demonem, to nie podlega wątpliwości, ale co ona tu robi? - W tym świecie przebywam pod imieniem Alex. Czemu mnie szukałaś? Zmierzył deminicę uważnym wzrokiem. Gdzie demony tam kłopoty, więc pewnie nic dobrego z tego nie wyjdzie.

Craig się uśmiechnął, chociaż pod tą maską czuł już znużenie tą całą sytuacją... Nie chciał babrać się w jakieś utarczki z byle demonem, który i tak jest już na smyczy. Przynajmniej nie dziś. Dzisiaj miał kaca i wolne.
Westchnął tylko i zwrócił się do Alexa.
-Wohohoho, nie takie rany się miało. No brawo chłopie, teraz to imponujesz-
Nie mógł się jednak powstrzymać od złośliwości, chociaż bagaż doświadczeń, jaki niósł na barkach mówił mu, że nic tym nie zyska. Chłopak nawet chciał iść już za głosem rozsądku i zakończyć ten śmieszny spór, bo w gruncie rzeczy miał już sobie pójść kilka razy, ale za każdym razem coś go trzymało.
-Skoń...-
No i puff, wypowiedź przerwał mu bliżej niezidentyfikowany śmiech, należący do jakiegoś diabelnego karzełka... Craig już wiedział, że to nie jest jego dzień, ale nadal trwał uparcie przy swoim, że bitki dzisiaj nie będzie...
-No, co za dużo to niezdrowo. Hej, blondi, chyba umazałaś się dżemem gdzieniegdzie. A tak serio, to chcecie coś konkretnego ode mnie, że się tutaj zlatujecie jak na rodzinny zjazd?-
Niebieskowłosy położył ostentacyjnie dłoń na biodrze i ze zdziwionym wyrazem twarzy patrzył na to co się tutaj działo.
-Pogromca demonów? Gdzie?- rozejrzał się dookoła, ale nikogo wokół nie było. Zapewne chodziło jej o samego Craiga, ale ten zamierzał iść w zaparte, że o niczym nie wie.
-Śmiertelnik? Nie, nie, nie... Baal jestem, miło mi-
W duszy westchnął już kilka razy. "Za jakie grzechy ja tutaj, kurwa, jestem?" - powtarzał sobie przez chwilę w głowie, po czym chyba w końcu znalazł odpowiedź. "To chyba nie za tych pięciuset ludzi, co przypadkowo przeze mnie wyparowało, no nie?". No w sumie byłby to i wystarczający powód, ale żeby Bóg karał go zsyłaniem innych demonów na pogawędki? No chyba nie.
Spojrzał jeszcze tylko na Alexa, wywrócił do góry oczami i rzekł -...kobiety...-

MG:

Kiara starała się jak mogła aby nie zawieść Nene. Wyciszyła się i skupiła na dystrybucji energii. O dziwio, czy to za sprawą pomocnika, czy po prostu dziewczyna załapała podstawy, udało jej się zerwać kwiata i z lekkimi problemami - bo przez chwile energia w dłoniach zaczęła wariować i Kiara musiała ją uspokoić- włożyć kwiat do pojemnika. Nene od razu wzięła go od niej, po czym owinęła słoik czarnym płótnem i wcisnęła do torby, która beknęła przy tym głośno i wydała z siebie dźwięk podobny do mlaskania.
-Brawo Kiarciu.-powiedziała i pogłaskała ją po głowie.

Tym czasem przepychanki dwóch samców alfa trochę się uspokoiły, zaś ich uwaga skupiła się na nowo przybyłej dziewczynie. Ta zanim odpowiedziała na pytania, zanotowała fałszywe imię Craiga, wymawiając głośno każda literę po kolei. Uśmiechnęła się.
-Nie możesz mnie znać. Jestem Hundjägerem.-mruknęła i puściła Alexowi oko.-A dlaczego miałabym coś chcieć od zwykłego Baala? Chociaż może dlatego, że przejął duszę... trzech demonów?-mruknęła, przyglądając się uważniej Craigowi. Tymczasem Alex zastanowił się nad tym, co kobieta powiedziała. Demon znał tą nazwę bardzo dobrze i wbrew pozorom mówiła mu ona tyle, że więcej pytań zadawać nie musiał. Była to grupa pomniejszych demonów, która wykonywała brudną robotę dla tych wyższych rangą. Zwykle ograniczało się to do wytropienia jakiegoś śmiertelnika, rozliczenie się z kontraktu, przyniesienie niesfornej duszy, która do nich należała, obezwładnienia, porwania... ogólne drobne pracę, których wyższe demony nie miały wykonywać, bo uwłaczało to ich godności. Zwykle Hundjägery pracowały w ukryciu i rzadko poznawało się ich imiona, zaś nigdy nie wysyłano jednego więcej niż raz do tego samego demona... Bano się, iż ten zapracuje na przychylność i urośnie w siłę. Oznaczała to jednak, że chociaż dziewczyna była prawdopodobnie słaba to stał nad nią ktoś o wiele potężniejszy, z kim zadzierać się nie opłacało. Ale dlaczego szukała właśnie jego?
-No nic, to ja będę chyba lecieć, ale nie przeszkadzajcie sobie, dalej nie rozwiązaliście kwestii kto ma większe jaja. A może od razu zdejmijcie spodnie i sprawdźcie, he?-powiedziała, chowając notes i uśmiechając się szeroko.-Ah i... ALEX. Lepiej uważaj na swoją panią.-rzuciła jeszcze, szczerząc kły i powoli wycofując się i niknąc w ciemnej poświacie. Ah te demony.

Powoli, do celu. To chyba zostanie mottem Kiary, bo w końcu po tylu próbach i naukach udało jej się zerwać kwiatka. Z uśmiechem na ustach oddała słoiczek Nene. Zaśmiała się na zachowanie jej torby, by po chwili dać upust swoim potrzebom i pragnieniom. Głasianie po głowie było super, przyjemne i ogólnie aww, ale Ivashkov to zachłanne dziewczę, więc rzuciła się wtulić w cycki króliczki. Rzuciła to za dużo powiedziane, rozłożyła łapki i wtuliła się w nie. - Udało mi się! O ile nie została odepchnięta stała tak wtulona dopóki jej potrzeby tulasków nie zostały zaspokojone. Wtedy odkleiła się i popatrzyła jeszcze raz na kobietę. - Dzięki temu wpadłam chyba na pomysł jak zmniejszyć ilość traconego przeze mnie MM. Złapała ją za rączkę i rozejrzała się za rozrabiakami. Podbiegła tak do Alexa i Craiga. - Aleeeeex, zaraz będziesz mi potrzebny. W sumie nie pytała się go o zdanie, tylko obwieszczała. Potem przeniosła wzrok na Craiga. - Skąd wiesz o Jezusie, że go wzywałeś? Biblia jest praktycznie nigdy spotykana tutaj. Spytała... I w sumie tyle z jej komunikacji z innymi, bo po chwili iść robić na ziemi nieopodal duży pentagram za pomocą PWM Przyzwanie - Wrota z Piekieł wybierając opcję wrota z piekieł. Chciała wypróbować to w praktyce, jak to będzie działało ahh.

Tymczasem z perspektywy Alexa. Jak wcześniej wspominał, demony to kłopoty. Westchnął w duchu... Czego od niego chcieli? Przecież on już nie bawi się w żadne spory, czy walki o władze, aktualnie nańczy Kiarę. Pojawienie się tej kobiety spowodowało, że zirytowanie na Haussera minęło zastąpione niepokojem. Gdy ta dała jemu przestrogę, momentalnie spiął wszystkie mięśnie jakby zaraz coś miało wyskoczyć. - Kurwa. Mruknął w przestrzeń, może mniej do pozostałego Craiga, tylko bardziej do siebie. Jego wzrok był wyraźnie zaniepokojony. - Nie mów im o tym, ok? Nie chcę, by się bała... Zaczął, ale wtedy pojawiła się rozpromieniona Lamijka, a ten momentalnie zamilkł. Miał złe przeczucia, bardzo złe przeczucia, a coś go jakby skręcało w żołądku.

Craig udał oburzonego, kiedy mała demonica wygadała jego sekret. Nie, żeby się przejmował, co myślą o nim inni ludzie, ale jak miał zamiar grać, to było bardzo nie fair, że ktoś już na początku wygadał jego tożsamość...
-Hej! Ja nie rozpowiadam na prawo i lewo co z ciebie za ziółko. Odpal swoje karzełkowate skrzydełka i popierdalaj w te pędy do siebie-
"I ja Ci dam zwykłego Baala. Nawet nie wiesz ile się natrudziłem by ubić tę bestię" - dodał Niebieskowłosy w myślach, nie chcąc zdradzać się drugą tajemnicą, przynajmniej przed tym stworem.
Jak chłopak powiedział, tak mała blondyna zniknęła. I to lubił, jak się go słuchają, no.
Alex coś mruknął, oczywiście Craig zrozumiał co i już miał zacząć i biec na skargę do dziewczynki, ale ta sama się napatoczyła z dość głupkowatym pytaniem.
-Kochana, wiem o takich sprawach o których nawet Ci się nie śniło, ma się swoje źródła-
Oczywiście biblia była jakąś pomniejszą książką, w której dość sporo mówiło się o demonach, ale bardziej od niej, interesujące były historie z nią powiązane. Prawdziwe czy nie, były kopalnią wiedzy o demonach i jak sobie z nimi radzić. No i inkwizycja. Gdyby istnieli tutaj, wszystko co teraz znał Craig byłoby zupełnie inne. Chociaż przypominali oni trochę Gildię Magów z Falmouth. Tępienie samouków i karanie każdego, kto chciał wykraść tajemnicę magii z Akademii... No ale to jest historia na zupełnie inną sytuację.
-Właściwie, Twój chłoptaś poprosił mnie, żebym Ci nie mówił...- tutaj chłopak się zatrzymał na kilka chwil, by zobaczyć reakcję Alexa na to, że Niebieskowłosy ma zamiar wygadać sytuację z blond lalą, a przynajmniej, żeby tak to wyglądało... -ale uważa, że jesteś strasznie urocza- dokończył. Co jak co, nie czuł jakieś sympatii do demona, ale wiadomo, w nie swoje sprawy wolał się nie wtrącać. No i w sumie na tym sytuacja się skończyła. I co tu teraz robić... Wycofać próbował się już kilka razy, rozmawiać też nie bardzo było o czym... Ale! Zobaczył Kiarę, która coś sobie zaczęła nieopodal robić, zupełnie ignorując to, że ktoś coś do niej mówił. Craig wyminął Alexa i podszedł do dziewczynki -co tam bazgrolisz?- zapytał, chociaż widział, co się szykuje...
-Masz bardzo niebezpieczne hobby. Nie wiem co zrobiłaś temu niebieskiemu, że Ci tak służy, ale kiedyś możesz przyzwać coś tak niebezpiecznego, że nawet on Ci nie pomoże. Mówiłem Ci już. Igrasz z ogniem, a on tego nie lubi- I w sumie taka była prawda. Chyba że zamierza sobie nadal przywoływać słodkich chłopczyków. Wtedy jeszcze jakoś mogła ich omotać. Widocznie nie spotkała jeszcze nic na tyle przerażającego, żeby zaniechała prób oddania swojej duszy diabłu.